“Titriyorum. Biraz zaman aldı ama başardık. Bu çok güzel ve güçlü
bir duygu. Atalarımız burada, buna hiç şüphe yok” dedi
Xokleng-Laklano Yerli grubundan Jéssica Nghe Mum Priprá.
Mahkeme önündeki davada, Santa Catarina eyaleti, Yerli gruplara
daha fazla arazi tahsisi yapılmasına karşı çıkanların öne sürdüğü bir
hukuki teoriyi savundu. Brezilya Anayasasının yayınlandığı tarihin (5
Ekim 1988) Yerli halkların halihazırda fiziksel olarak toprakları işgal
etmeleri veya toprakları yeniden işgal etmek için yasal olarak
savaşmaları için son tarih olması gerektiğini söyledi. Ayrıca bunun
arazi sahipleri için hukuki kesinlik sağlayacağını da iddia ettiler.
Mahkemenin 11 yargıcından dokuzu bu iddiayı reddetti.
Çoğunluğu sağlayan oyu kullanan Yargıç Luiz Fux, “Yerli halkların işgal
ettiği alanlar ve Yerli halkların ataları ve gelenekleriyle bağlantılı
alanlar, sınırları çizilmemiş olsa bile anayasal korumaya sahiptir” dedi.
Santa Catarina’nın pozisyonunu desteklemek için oy kullanan iki
yargıç, Yerlilerin topraklarının genişletilmesine karşı çıkan ve
asimilasyonlarını destekleyen Başkan Jair Bolsonaro tarafından
atandı.
Yerli hakları grupları, son tarih kavramının adil olmadığını savundu ve
bunun, özellikle Brezilya’nın yirmi yıllık askeri diktatörlüğü sırasında
Yerli halkların sınır dışı edilmesini ve zorla yerinden edilmesini hesaba
katmadığını söyledi.
Portekizce kısaltması Apib olarak bilinen Brezilya Yerli Halklarının
Eklemlenmesi hak grubu, davanın Brezilya’nın yüzlerce Yerli
bölgesinin statüsünü riske attığını söyledi.
Son aylarda yüksek mahkemenin görüşmeleri sırasında Brezilya ve
çevresinde farklı eyaletlerden ve etnik kökenlerden gelen çok sayıda
yerli erkek ve kadın bir araya gelmişti.
BM’nin Yerli halkların haklarına ilişkin özel soruşturmacısı Francisco
Cali Tzay, Brezilya Yüksek Mahkemesini Yerli halkların topraklarını
korumaya çağırmıştı.